Fietstocht Rome - Etappe 3: van Praag via Salzburg naar Zell am See

Derde etappe: van Praag via Salzburg naar Zell am See

Vrijdag 17 juni / Praag - Vodli dilo Orlik

Om ongeveer half negen weg. Prachtig weer, weinig wind, het wordt warm. Vanaf de voorstad Troja naar de stad zelf lukt niet meteen vanwege een gesloten tunnel onder het spoor door. Meteen alweer een flink eind omrijden dus. Daarna nog een keer verkeerd gereden (de sukkel; had het nog wel zo goed opgeschreven allemaal!!): linksaf de helling af in plaats van rechtsaf gelijkvloers; als straf dus weer de helling op! Daarna de weg door Praag goed gevonden, alleen aan het eind toen de routekaart uitkomst moest bieden, veel tijd verloren met zoeken, vragen, omrijden etc. Door de wirwar van straten, overwegen, op- en afritten van snelwegen koste dat de nodige tijd. Maar uiteindelijk de goede route te pakken gekregen. De bewegwijzering hier is ronduit slecht en de routetekst van achter naar voor lezen is ook niet alles. Op een enkele plek een bordje met een 3 van de route, maar dan wel op een volstrekt overbodige plek: "rechtdoor" op een kilometers lange rechte weg. Ja, daar hebben we wat aan zeg! De route verder goed kunnen volgen, maar wel met veel vragen om zeker te stellen dat ik goed zit. Zowel handig om meer onnodig klimwerk na een foute afdaling te voorkomen, als voor het hebben van korte gesprekjes. Bijzonder hulpvaardige mensen, zelfs een keer een knul die even voorop fietste om me de weg te wijzen. Prachtig weer, weinig wind.

Ergens langs de Moldau

Door prachtig mooi glooiend landschap met bossen, landerijen en kleine dorpjes. Af en toe de officiële route maar even links of rechts laten liggen en via meest rustige doorgaande wegen gereden. Wel veel helling-werk vandaag (en soms erg lang en soms erg zwaar) en niet veel bezienswaardigheden in plaatsjes of zo.                                                                                             Actionpicture bij Velká

's Middags wordt het zwaar bewolkt, maar het blijft gelukkig wel droog, m.u.v. mijn eigen zweetdruppels dan. De Moldau zelf die dag weinig gezien. En meer landinwaarts betekent meteen: veel klimwerk! Omhoog gaat langzaam, variërend van 7 tot 10 km/u. Omlaag gaat het kort en hard: max. was 55,2 km/u met de rem erop vanwege slecht zicht op de gesteldheid van de weg door de afwisseling van zon en schaduw. En "Moldau fahrpfad fahrer" gezien?: 1 keer een koppel van 2 en 1 keer een koppel van 4; meer niet. Kom ik na bijna 107 km vlak voor het hotel en nog een forse klim naar de damwandhoogte van het stuwmeer te gaan, een bord tegen met "Praag 79 km". Over de snelweg dus; doen zij in 3/4 uur waar ik ruim 8 uur over doe!!

Vanaf de stuwdam bij Vodli dilo Orlik

Om vijf uur gestopt in Vodli dilo Orlik en een hotelletje genomen aan de rand van een stuwmeer. Douchen, fietskleren uitwassen en aan tafel. Prima eten.

De dag in cijfers: weg om 8.30, stop om 17.00 = 8.30 uur; rijtijd 6.15 uur; 108 km gereden.

Zaterdag 18 juni / Vodli dilo Orlik - České Budějovice

Om 9.00 uur pas ontbijt mogelijk (soort omelet), dus pas om 9.30 uur weg. Mooi weer, een enkele stapelwolk, aardige wind in de rug! Toch maar een andere route genomen dan meteen een zware klim vanaf het hotel, met nog koude spieren. De stuwdam over en warempel, aan de andere kant van het stuwmeer een prachtig gelegen camping (wel met steile helling); had ik dat maar geweten. Overigens heb ik dat vaker geconstateerd: er blijken langs de route veel meer kampeermogelijkheden te zijn dan in de routebeschrijving opgenomen. Een echte omissie vind ik dat, want staan ze er wel in dan kun je een andere, beter passende planning maken, of als het eens tegenzit of zo, een beter alternatief bedenken dan meteen een hotel (toch wel veel duurder) nemen.

Hele mooie route vandaag, veel landelijk, weinig Moldau, wel langs veel stuwmeren vanaf hoge bruggen. Prachtig landschap, heuvelachtig maar open. Eerste deel goed te doen met af en toe redelijk korte klimmen, veel vals plat en dat schiet lekker op. Pas in de middag redelijk wat pittige hellingen. Warm geluncht in een gehucht (kipfilet + piepers + bier + water).

Mooi landelijk vandaag, door dorpjes, langs de velden en stuwmeren

In Týn nad Vltavou even gestopt; zou een mooi plaatsje moeten zijn, maar dat valt een beetje tegen. Kennelijk is er een of ander feest te vieren want er is kermis en een grote markt met uitsluitend kramen met snoep!! Aardig om te zien.

Týn nad Vltavou, met marktkramen vol zoetigheid

In Hluboká nad Vltavou even gepauzeerd met een colaatje. Er is net een fietscross wedstrijd afgelopen. In en rondom dit stadje barst het overigens van de sportactiviteiten: golf, honkbal, tennis, fietsen, skaten (heel veel), zwemmen en wildwater kanoën. Het Schloss Hlboka (volgens het boek een uit een sprookje, zoals ze horen te zijn) ligt helaas hoog boven de stad en is slecht te zien.

    Mooi doorkijkje                       Hluboká nad Vltavou

Na dit stadje verder geheel vlak naar České Budějovice. Zoeken naar de camping viel uiteindelijk wel mee; even buiten de stad, aan de rand van een groot park. Grote groep Nederlandse caravanners (65+) die 5 weken door Tsjechië en Slowakije zijn getrokken. In het restaurant (gesloten voor andere gasten vanwege een grote groep Duitsers) wat te drinken gehaald en eigen spul gegeten. Route voor de volgende dag bestudeerd en bijtijds naar bed.

De dag in cijfers: weg om 9.30, stop om 18.00 = 8.30 uur; rijtijd 6.15 uur; 119 km gereden.

Zondag 19 juni / České Budějovice - Lipno nad Vltavou

Om zes uur opgestaan en op mijn gemak fiets uit de garage gehaald en ingepakt, want pas om acht uur wordt het ontbijt in het restaurant van de camping geserveerd. Prima verzorgd: 2x kaas, 2x vleeswaar, jam, thee, broodjes, jus d'orange. Om even over half negen weg. Prachtig weer met eerst wat stapelwolken, daarna veel zon en wind mee!

  Gisteren uitgezocht dat de camping niet ver van het centrum ligt, dus toch nog even daarheen want gisteren kwam het er niet meer van: mooi plein met fontein en fraaie gebouwen.

                   Premysl Ottokar II Plein in České Budějovice

Vervolgens vandaar toch de verkeerde rivier gevolgd de stad uit, hoewel het verloop van de weg volledig identiek was aan de routekaart; alleen, het was de Malše in plaats van de Moldau. Met veel vragen (weer vreselijk behulpzame mensen) en zoeken uiteindelijk de juiste route gevonden. Een flinke klim (prima geasfalteerde meest rustige weggetjes) in stand 1 en een 12% helling naar beneden en een flink stuk op de grote en zeer drukke weg naar Ceský Krumlov met een lange zware klim na die daling. Prachtig uitzicht op toren en stadje.

Veel volk op de been, dus er zal wel wat te doen zijn. Centrum in lopen en inderdaad: een middeleeuws festijn met optredens, muziek, bier, braadworst en andere lekkernijen en veel handwerkslieden. Zeer gezellig en tevens lunchtijd.

Dus fiets geparkeerd en spiesen met vlees gekocht en in de tent ernaast een grote bier. Hoor ik daar opeens een kreet en wie zitten daar? Ja hoor, één van de Britse stellen (het aardigste stel) van de camping in Praag. Wat een toeval!! Aangeschoven, gegeten, gekletst, definitief afscheid genomen ("take good care of yourself") want zij gingen nu verder naar het noorden, naar München en weer verder.

Middeleeuws feest op de Namesti Svormosti in Ceský Krumlov, met muziek, dans, eten en drank én … (rechts) de Britse buren van de camping in Praag!

Na Ceský Krumlov veel doorgaande wegen (2 keer een stuk met veel steil klimwerk maar even afgesneden), die gelukkig niet druk zijn, maar wel pal naast de Moldau lopen; weinig klimwerk dus! Het is zondag en er zijn veel kanovaarders op het water. Leuk gezicht. Ook veel dagcampings in het bos zijn druk bevolkt door die kanovaarders. In Zatoň (cola) en Rožemberk nad Vltavou (ijs) opgestoken.

    Kanovaren op de Moldau      Pauze in Rožmberk        Moldau en Rožmberk

Eind van de middag bereik ik Vyšší Brod, de meest zuidelijk gelegen plaats dicht bij de grens met Oostenrijk. Het stadje even verkend en zie meteen heel veel kramen met goedkope prullaria (veel Vietnamese verkopers; dat schijnt - hoorde ik al eerder - een flinke bron van ergernis te zijn onder de Tsjechen) waar Oostenrijkse en Duitse toeristen op afkomen. Er is wel een camping midden in het stadje, maar ook nu weer vooral bevolkt door kanoënde weekendgasten. Aan een Oostenrijker gevraagd of de weg naar Linz moeilijk is te fietsen. Volgens hem niet echt: eerst een pittige klim tot aan de grens en halverwege nog een.

  Cisterciácký Kláster in Vyšší Brod

   Volgens plan rij ik door naar Lipno nad Vltavou aan een stuwmeer iets verderop. Nog 9 km. Maar dat blijken er 9 stijgende te zijn, waarvan 3 zwaar en 3 vals (zeg maar gerust gemeen) plat tot aan de stuwdam!! Na die 6 klim km's nog 3 km redelijk vlak naar de camping. Wat ik niet uit de kaart kon halen: de Moldau heeft hier blijkbaar een heel groot verval. Om ongeveer half vijf kom ik aan: prima camping, even voorbij het plaatsje Lipno zelf, vlakbij een spiksplinter nieuw vakantieoord van Landal Green Parks, rustig, mooi aan het water, met restaurant; prima stek om de volgende dag een rustdag te hebben!

   Stuwmeer bij Lipno

                       Wat een uitzicht en rust!

De dag in cijfers: weg om 8.30, stop om 16.30 = 8 uur; rijtijd 5.40 uur (rustige dag dus!); 94 km gereden.

Maandag 20 juni / Lipno nad Vltavou

Vandaag een welverdiende rustdag na 3 - af en toe tamelijk zware - fietsdagen. Uitgeslapen tot half acht! Ochtend eerst strak blauwe lucht, later wat stapelwolken. op mijn gemak ontbeten, troepies (kaarten en andere verzamelde dingen zoals bonnetjes en folders) op orde gebracht.

Goede morgen!!                   Vandaag een rustdag       Vakantiepark “Marina Haven”

   Uitzicht tijdens de siësta

   Boodschappen gedaan, kaarten verstuurd, gezwommen, geluncht, geslapen (siesta), fiets schoon gemaakt en gesmeerd, weer gezwommen, geborreld, uitgebreid uit eten (360 kronen = 12 euro), zitten en naar bed. Morgen naar Linz en de Donau! Nog een laatste waarneming voor ik Tsjechië ga verlaten: Tsjechen zijn rustige mensen; praten op gedempte toon, anders dan Duitsers en Nederlanders; beschaafde mensen. Kom hier zeker nog eens terug, maar dan met Elsje!!

Dinsdag 21 juni / Lipno nad Vltavou - Neuhaus a.d. Donau

Op naar de Donau!! Om een uur zes op. Slecht geslapen vanwege een stel Duitse gasten die tot een uur of 3 liepen te schreeuwen en te voetballen. Om half negen weg. Eerst weer die 9 km dalen naar Vyšší Brod. En dan de eerste klim; die blijkt 9 km lang te zijn, tot voorbij de Oostenrijkse grens.

Opnieuw prullaria bij de grens         Dag Tsjechië                     Hallo Oostenrijk

Qua zwaarte valt het nog mee, in ieder geval door mooi landschap. Na de grens een afdaling van 5 km tot aan Bad Leonfelden. In plaats van door de stad wordt het (auto)verkeer helemaal om de stad heengeleid en neem ik die route ook (een paar km omrijden). Pas later realiseer ik mij dat ik natuurlijk gewoon rechtdoor dwars door de stad had kunnen gaan (slaaf van de borden!). Daarna een klim en een daling tot aan Zwettle.

  Daar even een bakkie gedaan + een paar op oliebollen lijkende appelflappen (5 euro; wat is Oostenrijk duur in vergelijking met Tsjechië zeg!!), een praatje gemaakt met de (oude) gastvrouwe (aardig mens, net een paar maanden weduwe) en weer wat euro's uit de flappentapper gehaald.

Na Zwettle en stevige klim van ongeveer 4 km en vervolgens een afdaling van 14 km tot aan Linz. Had ik dat maar geweten: nat van het zweet afgedaald, soms door frisse schaduw onder de bomen; blijkt later dat ik daar een stevige verkoudheid heb opgelopen met flinke keelpijn de volgende dagen en iets dat lijkt op voorhoofdsholte ontsteking (bagger tot aan het einde van de trip in Rome!!). Om 11.30 uur in Linz; een makkie dus. Bij binnenrijden van de stad zie ik aan de andere kant van de stad de contouren van hoogovens!! en kijk ik gauw de andere kant op. Om 12.00 uur aan het bier op de Haupt Platz. Wat te eten gekocht voor tussen de middag op een rustig plekje aan de Donau en even een rondje centrum gefietst.

Linz, brug over de Donau                Hauptplatz                      Winkelstraat

Niet bijzonder, dus gauw langs de Donau weer verder. Bij Ottensheim op een bankje in de schaduw (het is erg warm hier) gegeten en met de pont naar de overkant, langs de zuidelijke oever.

                               Bij Ottensheim per pont oversteken

Erg veel fietsers, alles vlak ("2 vingers in de neus" in vergelijking met wat ik gehad heb), veel "oude dakken", soms grote groepen, allemaal stroomafwaarts terwijl ik ook nu weer stroomopwaarts rij. In kolonne naar Wenen met alleen een lunchpakketje en waarschijnlijk een dikke knip in een grote fietstas (het moet toch wat lijken!). Wel gezellig zo, makkelijk een praatje, heel veel plaatsen om op te steken.

Even van de Donau af naar Eferding; had ik ergens iets over gelezen, maar wist niet meer wat er voor bijzonders was te zien (later kwam ik dat wel weer tegen, maar ben het weer kwijt; als ik me goed herinner ging het om de gerestaureerde kerk of abdij of zo). Rondje stad, een heel lekkere grote ijsco gegeten en weer terug naar de Donau. Bij de Spar boodschappen gedaan voor 's avonds en de volgende ochtend. Om half vijf op de beoogde camping Kaiserhof, ter hoogte van het plaatsje Neuhaus an der Donau.

Camping Kaiserhof in Kaiserau      Even mijmeren            Nog meer Heemskerkers

Ook vandaag weer heel veel aardige mensen gesproken. Wie ik sprak (van de Oostenrijkers) was wel eens in Nederland geweest; belangstellend en vol bewondering over mijn trip. Op de camping ook nog een stel uit Heemskerk gesproken: ze maakten een fietstocht vanaf Ulm langs de Donau tot aan Wenen.

De dag in cijfers: weg om 8.30, stop om 16.30 = 8 uur; rijtijd 4.45 uur; 102 km gereden.

Woensdag 22 juni / Neuhaus a.d. Donau - Obernberg

Iets later op dan gewoonlijk en ontbeten in het zonnetje op een bankje aan de Donau (kon de tent eerst nog even wat drogen) en om even over achten weer verder langs de Donau naar Passau. Alles vlak tot aan Kohlbachmühle; bij Schlögen met de pont over.

Mooi, maar niet bijzonder; op een gegeven moment tijdens die 60 km denk je wel "en nu wat afwisseling graag". Ik was al om half twaalf in Passau. Volgens mijn dagenplanning zou ik hier een dag blijven, maar volgens mijn km-tabel niet. Zo kort na de rustdag in Lipno en het vlakke rijden langs de Donau zou een dag hier wellicht wat overdreven zijn. Na rondfietsen door het oude centrum van de stad (meestal het enige en meest bezienswaardige) had ik het eigenlijk wel gezien.

Passau aan de Donau              de Dom van Passau       Passau aan de Inn

   Daarna uitgebreid geluncht bij de Italiaan. Ober bleek ook een fanatiek fietser te zijn, die nog wel eens heel Europa zou willen doorkruisen. Aardige gozer en erg belangstellend naar mijn ervaringen. Leuk mee zitten kletsen. 

   Via de Inn-radweg weer verder: nou die afwisseling kwam er in de vorm van weer tig hellingen en soms behoorlijk steil (fietspad soms ook nu weer behoorlijk ver van de rivier af), stoffige onverharde paden, super steile trappen en geen kip te bekennen, in tegenstelling tot de drukte langs de Donau.

Gepauzeerd in Schärding en een doos aardbeien verorberd. Ook daar allemaal gekleurde panden; leuk gezicht, doet een beetje aan Nyhaven in Kopenhagen denken.

Om een uur of vier in Obernberg op zoek naar de camping i.p.v. in het beoogde Braunau; dat zou nog eens 27 km en met deze wegen ruim anderhalf uur worden en daar had ik geen trek meer in. Hier en daar gevraagd of de camping faciliteiten heeft (restaurant en/of winkeltje), maar niemand die dat weet. Zekerheidshalve maar wat dingen te eten gekocht in het dorp, want ik vreesde weer een steile afdaling na het dorp naar de camping (naar het dorp toe was een zware klim). En als er op de camping niets te krijgen zou zijn, had ik geen zin om weer naar het dorp te moeten klimmen. Dat vermoeden bleek achteraf onterecht: vlakke weg naar de camping. Om half vijf gestopt op een doodstille aggenebbish-camping. Durven ze ook nog 10 euro voor te vragen. Maar ja, wat moet je. Alleen een groep Amerikaanse jongelui met begeleiders (vreselijk luidruchtig!) en een aardige Duitse man, die ook alleen op pad was (hij was op weg naar Passau). Ervaringen mee uitgewisseld. Er was inderdaad niets te krijgen anders dan bier; dus mijn eigen voer en drinken genuttigd en bijtijds de kooi in.

De dag in cijfers: weg om 8.00, stop om 16.30 = 8.30 uur; rijtijd 5.20 uur; 107 km gereden.

Donderdag 23 juni / Obernberg - Salzburg

Slecht geslapen vanwege keelpijn, hoesten en loopneus en koortsig (zweten) gevoel: flink verkouden na de afdaling naar Linz met bezweet lijf. Ik zag het al gebeuren: afhaken wegens keelontsteking of erger. Om half zeven opgestaan en om acht uur weg. Mooi weer. Prima route!! Geheel anders dan het 2e deel van gisteren na Passau. Veel plat, op een dijk langs de Inn, door mooie vogelbroedgebieden met onwijs veel soorten meeuwen (o.a. bij Kirchdorf) en kleine dorpjes.

Rust, stilte en prachtige natuurgebieden langs de Inn: da’s pas heerlijk “peddelen”

Al met al toch redelijk snel (inderdaad anderhalf uur) in Braunau. Daar koffie gedronken. Eerst over een smal pad, daarna over de grote weg. Even voorbij Braunau is een uitkijkpunt waar je mooi op het samenstromen van Inn en Salzach kunt kijken: twee verschillende kleuren water.

Waar Inn en Salzach samenkomen

Vlak daarna geeft de route aan rechtsaf af te dalen naar het gehucht Überackern. Daarna volgt weer een vreselijk steile klim. En dat allemaal "umsonst": niets bijzonders te zien; kost alleen maar veel energie, terwijl je weer gewoon op die zelfde grote weg uitkomt in Duttendorf. Daar eten gehaald en geluncht op een bank langs het voetbalveld van de plaatselijke vereniging. Vlak daarna komt het plaatsje Burghausen, prachtig gezicht op een complex van burchtgebouwen met een totale lengte van bijna 1 km!

                   Burghausen, een 1 km lang complex met gebouwen

En daarna een heel steile afdaling. Een groep mensen kwam lopend omhoog; ik heb ze geadviseerd niet de officiële route naar Überackern te volgen, maar gewoon de grote weg aan te houden (ze waren me dankbaar). Desgevraagd zeggen ze dat de route die ik moet volgen (en zij net gedaan hadden) na die afdaling gelijk met het water loopt. Dat biedt goede perspectieven! Maar dat blijkt toch geheel anders te zijn. Waarom "vergeten" mensen dat zo gauw?? Na een klein stukje langs het water gaat het behoorlijk steil en lang de heuvels in door de bossen, om pas na zo'n 5 km weer te dalen naar de Salzach bij het plaatsje Tittmoning. Vanaf dat plaatsje volgt er een lang saai stuk (wel geheel plat) onverharde weg vlak langs de Salzach van zo'n 40 km naar Salzburg.    

   40 Lange, saaie en bloedhete kilometers van Tittmoning tot aan Salzburg

Geen dorpjes, geen plaatsen om op te steken. En ook nog eens bloedheet. Gelukkig heb ik genoeg drinken bij mij. Na 26 km komt eindelijk het plaatsje Oberndorf. Daar een grote bier besteld en die fietste er wel in!! En ik kon mijn ogen niet meer openhouden.

Vervolgens nog 14 km km’s van dezelfde soort en dan komt Salzburg in zicht!! En meteen de echte bergen, in plaats van het glooiende landschap!! Een gevoel van trots dat ik dat met de fiets bereikt heb, kan ik niet onderdrukken!!

 Aan de rand van Salzburg  

  Camping zoeken viel mee (eerst weer veel vragen en goede raad en later deden bordjes de rest). Om kwart voor vijf op Camping Sam in de Samstrasse.

  Met zwembad, dus dat kwam mooi uit na deze lange en bloedhete dag. Meteen alle kleren in de wasmachine en lekker uiteten.

De dag in cijfers: weg om 8.00, stop om 16.450 = 8.45 uur; rijtijd 6.05 uur; 115 km gereden.

Vrijdag 24 juni / Salzburg

Vandaag weer snikheet. Met Elsje gebeld want zij (Els, Bart en Judith) zijn gisteravond laat pas terug gekomen uit Stockholm. Fiets naar een gigantisch grote Intersport zaak gebracht voor een onderhoudsbeurt aan derailleurs, ketting en tandwielen. Een tand is krom en de ketting blijkt versleten te zijn; die Duitser in Horn heeft er blijkbaar geen originele Shimano opgelegd, waardoor ook de tandwielen het flink te verduren hebben gehad. Gelukkig hoeven die nog niet te worden vervangen. Aan het eind van de dag klaar, voor maar 50 euro; prima service! Met de bus naar de stad, naar het Centraal Station. Eerst even mailverslag nr. 4 gemaakt en kaarten verstuurd. Daarna informatie ingewonnen over treinen naar Italië met de fiets, want de Grossklockner en de Dolomieten overfietsen is letterlijk en figuurlijk te hoog gegrepen. Er blijken geen doorgaande treinen van Oostenrijk naar Italië te gaan, behalve de Internationale tussen Innsbruck en Florence; dat gaat me te hard. Alternatief: locale boemels van Salzburg of Zell am See via Innsbruck naar Brennero en dan verder met Italiaanse locale boemels naar Venetië of zo. Nader te beslissen. Judith gevraagd na te kijken of dat simpel gaat, want ik wil toch graag het merendeel van de oorspronkelijk uitgestippelde route minus Alpen en Dolomieten fietsend doen! Verder nog niet de stad in geweest, omdat de fiets vóór vijf uur weer moest worden opgehaald.

Op de camping lekker gezwommen en gegeten.

Al delibererend nog over de treinreis: van Salzburg naar Zell am See is 1 dag van ca 90 km, dus moet te doen zijn. Dus waarschijnlijk vanaf Zell am See via Innsbruck/Brennero naar Padua (Venetië is niet persé een doelplaats, want daar zijn we al een paar keer geweest; in de route opgenomen alleen als doorkomstplaats op weg naar Padua; kan dus worden overgeslagen). Wie zien morgen wel verder.

Zaterdag 25 juni / Salzburg

Het wordt weer een warme dag. Rustig ontbeten en geboekt voor een stadtour per bus en boot (afgehaald op de camping). Datgene wat echt bezienswaardig is ligt op een redelijk klein gebied en wat dan echt aardig is, is op voetgangersgebied, dus daar kan de bus helemaal niet komen. Die bustour gaat dus meer langs de buitengewesten. De boottocht over de Salzach is wel aardig maar geeft geen nieuw plaatje van de stad te zien. De boot ging overigens wel 45 (!) km/u stroomopwaarts.

Vervolgens op eigen gelegenheid de binnenkant van de Altstadt verkend (Mozarts geboortehuis e.d.). Fraai en super toeristisch. De gebouwen van de Salzburger Festspiele moeten het niet van hun buitenkant hebben: voormalige paardenstallen van de keurvorst. Met de lift omhoog voor uitzicht over de stad en Salzach vanaf de Mönchberg. Vreemde gewaarwording: uitsluitend loodgrijze daken. Met een mooi gezicht op Festung Hohensalzburg. De Getreidegasse met z'n ontelbare uitgangborden is prachtig om te zien.

Mozarthaus                                                           Getreidegasse

Salzburg (oude stad) vanaf de Mönchsberg

Eind van de middag met de bus naar Hellbrunn, alwaar de "Wasserspiele" zijn te bekijken. Dat zijn allerhande fonteinen en door middel van waterkracht aangedreven bewegende taferelen. Grappig gezicht, kunstig gemaakt en veel toeristen te grazen genomen met onverwacht water uit alle hoeken en gaten.

                               Schloss Hellbrunn met zijn Wasserspiele

Tenslotte nog even naar de Mirabeltuinen.

(Voor meer foto’s: zie het aparte album 3a van Salzburg)

Terug naar het station en na diverse mailtjes en telefoontjes besloten tot het volgende reisplan: zondag naar Zell am See fietsen en maandag van daar met de trein naar Innsbruck en vervolgens met de EC naar Padua.

De lucht wordt inmiddels al hoe grijzer; regen op komst?? De winkels zijn inmiddels dicht en dus naar het restaurant vlak bij de camping een pizzaatje eten. En toen begon het te regenen en te onweren! Wat betekent dat voor morgen???

Zondag 26 juni / Salzburg - Zell am See

Hele nacht geregend en geonweerd! Wordt het nog wat naar Zell am See? Tegen half zes wordt het droog. Om zes uur een beetje blauw in de lucht. Nog een dag wachten hier? Alles gezien, alles dicht op zondag, in de regen? Nee, ik ga!! Om even over achten weg, met een drijfnatte dus zwaardere tent. Zwaar bewolkt maar droog en redelijk warm. Route door en de stad uit, dit keer zonder missers.

Viehhausen, op naar de bergen

       Saalach, koud water +    warme lucht = mist

De hellingen die als "zwaar" stonden aangegeven, vielen reuze mee (kennelijk beschreven door een ander dan de andere stukken). De onverharde wegen tot Bad Reichenhall ook, wel veel slalommen om de plassen heen. Daar begint het helaas toch te regenen, maar gelukkig niet voor lang. Even later wel: bij de Saalach See (een stuwmeer), net tijdens een heel zware klim op een onverhard en bochtig pad door een bos, begint het te hozen!! Een Gaststätte is dichtbij, dus schuilen met een bakkie koffie. De loodgrijze regensluiers hangen boven het meer en de bergen zijn niet te zien. Weinig wind, dus het zou wel eens lang kunnen blijven regenen.

Twijfel slaat toe: had ik dan toch in Salzburg moeten blijven en van daar met de trein? Doe ik er beter aan nu nog terug te gaan naar Salzburg? Of toch maar doorrijden en hopen op beter weer? Het wordt het laatste: regenpak weer aan en op de pedalen!! Het onverharde pad staat meer blank dan droog door het van de hellingen druipende water. Maar het gaat goed.

De route door Duitsland wordt slechter aangegeven dan in Oostenrijk. Groep Duitse mountainbikers en een Belgisch echtpaar gesproken. Heuvels op en af, soms een stukje lopen, omdat het grind onder mijn achterwiel wegspuit door het krachtzetten. Over aardverschuivingen geklauterd (de shovel om de troep opzij te schuiven kwam voor mij net te laat).

Aardverschuiving, klauteren dus                  Action picture (door Belgisch echtpaar) 

Het weer wordt beter: zonnetje en warm!! Tot dan wel genoten van de omgeving en het lukken van het gekloot. Lunchen in het plaatsje Niederlanden. Een "senioren" schnitzel (niet te groot). De route wordt echt prachtig nu. Zo te fietsen tussen de hoge bergen, dat geeft een magnifiek gevoel!!

  Fantastisch fietsen!! Even pauze na een klimmetje

   Lofer, Weissbach en Saalfelden zijn typisch Oostenrijkse plaatsjes (geen foto's van). Route daarlangs veel langs de doorgaande weg; niet hinderlijk, wel mooi landelijk en af en toe een pittige helling. Van Saalfelden naar Zell am See ook prachtig, maar de regen dreigt. Uiteindelijk om 16.15 uur en na 104 km in Zell am See.

Aankomst bij de Zeller See

                                          Hotel Seehof in Zell am See

Meteen naar het station voor het boeken van de trein naar Innsbruck. Nou, het wordt uiteindelijk een heel andere treinrit dan gedacht, want er gaat geen trein met mogelijkheid van fietsvervoer van Innsbruck naar Padua!! Het wordt: van Zell am See naar Villach, 5 uur wachten en dan via Venetië (overstappen) naar Padua. En daar kom ik dan na elven 's avonds aan!! Inmiddels regent het weer. Hotel gezocht en gevonden, vlakbij het station. Gebeld met huis (het is inmiddels weer droog en warm), gedoucht, fietskleren gewassen, gegeten, bloaspoepers gekeken, geflaneerd, dagboek bijgewerkt met een wijntje op een terrasje (gezellig centrum) in een overigens wel super toeristisch Zell am See. Het was vandaag een superdag!! Blij dat ik vanmorgen besloten heb toch deze etappe te fietsen.

De dag in cijfers: weg om 8.15, stop om 16.15 = 8 uur; rijtijd 5.30 uur; 104 km gereden.

De derde etappe is nu volbracht na het 2e deel van de Moldau na Praag, de Donau, de Inn, de Salzach en de Saalach over resp. de Moldau Radweg, Donau Radweg en Tauern Radweg tot aan Zell am See!!

Tot nu toe 2256 km gereden. Volgens mijn berekeningen vooraf zou het tot aan Zell am See 1909 moeten zijn; dus 347 km meer gereden.