Fietstocht Irún (i.p.v. Faro) - Bericht 2, vanuit Nantes (15-8-2015)

Bericht 2 vanaf het fietspad – vanuit Nantes – 15 augustus 2015

Zoals te verwachten was, is het niet gelukt het bericht vanuit Beauvoir (2 km vanaf Le Mont-St.-Michel) in een mail aan jullie te versturen. Daarom maar meteen het vervolg. Ik ben inmiddels in Nantes aangekomen en heb er nu ruim 2.200 km opzitten in 22 fietsdagen. Ik blijf hier 2 dagen om bij te tanken, al mijn kleren te wassen en om de stad te bekijken.

Na Le Mont-St.-Michel volgde dus een beschreven route die zoveel mogelijk de lange-afstands wandelroute GR34 langs de kust volgt. Nou, dat heb ik geweten dit stuk door Bretange! Letterlijk alle kustplaatsen worden aangedaan en dat betekent hier ontelbare keren dalen naar zo'n plaatsje en stijgen op weg naar het volgende plaatsje. Na de zoveelste keer is dat niet leuk meer, ondanks dat het leuke plaatsen zijn, maar wel steeds van hetzelfde: strandje, haventje, boulevard etc.:-). Steeds overnacht op campings in dorpen met mooie namen als Saint-Jacut-de-la-Mer, Hillion/Lermot (camping Bellevue met prachtig zicht op de Baie de St. Brieuc bij ondergaande zon), Le Guindy en Saint-Efflam om te eindigen op de meest noord-westelijke punt van Bretagne in Roscoff.

Echt fraai was trouwens St. Malo met een mooi Hôtel de Ville. Ook de vergezichten vanaf de hogere kusten op de kustlijn en de - echt azuurblauwe - zee zijn prachtig! De meest fraaie plaatjes zijn overigens 's middags, want 's morgens is het laag water en is de zee erg ver weg. Alle haventjes staan droog, met bootjes op hun kant (en meestal een vreselijke stank).

         
Een paar km na vertrek uit St.-Jacut-de-la-Mer, bij het plaatsje Saint-Jaguel was ik de route kwijt en kwam na afdalen van een 10% helling bij een romantisch aandoend strandje uit, alleen ... de weg leek daar dood te lopen. Ik zweette peentjes van schrik, want misschien moest ik diezelfde helling weer omhoog! Bij navraag bleek dat gelukkig niet het geval en kon ik met een gerust, maar in hoog tempo kloppend hart met moeite uit dat dal klimmen en de route weer oppikken. Nadeel van dat routeboek is dat er geen - wat ik noem - “aanpalende” informatie vermeld wordt, zoals wegnummers van andere wegen. Je kunt je zo slecht oriënteren als je de route kwijt raakt. Je moet het hebben van de wel genoemde wegnummers of aanduidingen in de trant van "ga bij de crêperie rechtsaf".

Een stukje voor het plaatsje Erquy sprak ik een Frans stel dat een heel ander routeboek volgde, via meest zgn. "voie verte" en nog bewegwijzerd ook! Op hun kaart zag ik een flink af te snijden stuk naar Erquy. Daarop rijdend stond er een bord waarop vermeld dat dat de EuroVelo-route nr. 4 was, van Roscoff naar Kiev. In Erquy meteen nagevraagd bij het Office du Tourisme en ja hoor, kreeg ik 5 kaarten van die route, bijna tot Roscoff!! Vanaf dat punt die route gevolgd. Wel wat vaker iets verder van de kustlijn af, maar meest stille landweggetjes, ongeveer dezelfde hoogtelijnen volgend, dus wat vlakker (alles relatief natuurlijk, want hier is geen meter vlak te bekennen!). En bewegwijzerd, dus geen gepuzzel over de te volgen route!! Hoewel …, bij het eerste het beste bordje ging ik toch de fout in: ging linksaf en kwam na een bospad met steile klim boven op een heuvel met prachtig uitzicht op … jawel, Erquy! Jammer dus, afdalen weer en rechtsaf voor de juiste richting.

Ondanks dat die andere route ook veel van de plaatsen aandeed als in mijn oorspronkelijke routeboek, ging het sneller en moest ik mijn "geplande" overnachtingsplaatsen aanpassen. Op weg naar Tréguier verwachtte ik daar wel een camping en vroeg ernaar aan een fietsende moeder met twee zonen. Ze keek in een campinggids, en: nee dus! Wat nu? Een van de jongens zocht op zijn smartphone en zei dat er vlakbij Tréguier een camping à la ferme moest zijn. In die plaats aangekomen wist niemand waar ik het over had ... totdat ik een auto tot stoppen maande en de chauffeur zich voor mij onsterfelijk maakte door allerhande brochures van de omgeving uit zijn dashboardkastje te halen en zowaar zo'n camping ontdekte. Alleen niet hier, maar een paar km verder. Hij gebeld of dat nog klopte en ja hoor. Nu nog mij duidelijk maken hoe er te komen. Was zo lastig dat ie me voorreed (ik er achteraan pezen, helling op!!) tot een punt waarop ik het wel zou vinden. Belandde in het gehucht Le Guindy, ver van de wereld met voorzieningen zoals winkels of restaurantjes, op een uiterst simpele camping. Dus ook nu weer "diner" met wat overschotten van die dag. Maar wel een ontzettend aardige campingbaas die me een paar glazen koud water offreerde, want het was behoorlijk warm die dag.

Alvorens de volgende dag in Saint-Efflam aan te komen, werd ik - toen ik het spoor, na bezoek aan het plaatsje Lannion en een niet te befietsen helling op, weer eens bijster was – helaas totaal de verkeerde kant op gewezen: kwam ik toch in Locquemeau op zo'n plek met Point de ..., die ik juist had willen overslaan! Al te veel van gezien en het begon slecht weer te worden. Wat ik toen zei zal ik hier niet herhalen, maar was geen woord Frans bij en gelukkig verstonden die verwijzers er niets van. Later, in St.-Michel-en-Grève wel weer door een alleraardigste man de goede kant opgestuurd en hij tipte me om een stuk over het strand te rijden om een klim te vermijden en hij wees mij op de camping in Saint-Efflam (staat niet op de kaart). En 's avonds begon het inderdaad zachtjes te regenen. De volgende morgen net even droog bij het inpakken, maar dat duurde niet lang; heb daarna de hele dag in de regen gereden,

via o.a. Morlaix, 83 km tot Roscoff. Eerlijkheid gebied wel te zeggen: met een stuk afgesneden bij de stad Carantec en dat scheelde 10 km, zonder iets fraais te missen, want met dit weer is er niet veel aan. Nat tot op het bot en onverminderde regen, dus daarom in een hotel overnacht. Gezellig plaatsje, veel drukte vanwege de ferryboten naar Ierland en Engeland; voertaal daar is Engels.

Vanaf Roscoff met een volgend routeboek in 4 dagen naar Nantes; deze route heet La Vélodyssée van Roscoff naar Nantes, onderdeel van de EuroVelo-route nr. 1. Eerste 35 km nog steeds veel klimmen en dalen tot zéér steil de plaats Morlaix uit, maar daarna bijna vlak over eerst een voormalige spoorbaan – een “voie verte” – van meer dan 50 km. Letterlijk een groene tunnel onder de bomen, maar wel inmiddels met zon. Tot aan Carhaix-Plouguer.

Daar bij een lokale brouwerij (Corleff) een heerlijke fles bier gescoord! Laatste 35 km die dag langs het Ancien Canal de Nantes à Brest gereden. Onderwijl zo'n 65 stuwen gepasseerd. Geen boot te zien, dus ik vroeg me af waarom dat kanaal er eigenlijk was aangelegd. In Glomel aangekomen was het na installeren en douchen al zo laat geworden, dat ik niet op tijd bij de buurtsuper zou kunnen zijn. Wat denk je? Zegt de campingbaas "Ik breng je wel even met de auto" en hij wachtte tot ik klaar was; SUPER toch? Op die camping een stel op de fiets, waarvan hij redelijk Nederlands sprak, getrouwd met een Française, en een kleintje en haar ouders om als opvang voor de kleine te zorgen; goed geregeld!

Liggend in mijn tentje in Glomel en de regen zachtjes tikkend op het tentdoek, overpeinzing die avond, het geheel overziend: Nederland en België was een rustige aanlooproute; kustplaatsen soms leuk. In België, m.u.v. De Haan eigenlijk niet bijzonder; Diksmuide en omgeving wel indrukwekkend. Deel 2 in Frankrijk – Normandië op eigen route, hard werken en kustplaatsen leuk en aardig, op zich niet heel bijzonder; kustlijn zelf wel heel erg mooi. Deel 3, routeboek vanaf Le Mont-St.-Michel had kennelijk als enige doel die GR 34 te volgen van point de vue naar point de vue. En die zijn meestal eigenlijk allemaal eender, soms echt prachtig bij hoog water en zon. In verhouding daartoe wel erg veel klimmen en dalen. Die EV4 was wat dat betreft beter “befietsbaar”. Deel 4, van Roscoff naar Nantes tot Glomel: beetje slaapverwekkend door die groene tunnel en langs dat kanaal Nantes-Brest zonder veel bezienswaardigheden of leuke stadjes; eigenlijk meer “kilometers vreten”. Maar niettemin toch leuk door de mooie natuur en aardige mensen. Én elke avond weer een goed gevoel, zo van "dat heb ik toch maar weer gedaan!".

In Glomel 's nachts onweer, 's morgens spetters, toch gauw ingepakt, onderweg nog een plensbui, daarna droog. Weer 92 km langs datzelfde kanaal tot Rohan. Bijzonderheden: in het gehucht Carmez – even voorbij het stadje Neulliac – het kapelletje Notre-Dame-de-Carmez bezocht, met een schitterend beschilderd plafond. En pal langs het kanaal, bij het plaatsje St.-Gérard stond een mobiele fietsenmaker!! Wat een uitkomst, kon ik meteen mijn vóór-derailleur laten bijstellen en de buitenkabel daarvan laten vervangen; kosten dezes € 5,--.

De dag na Rohan regende het vanaf negen uur 's morgens aan één stuk door! Helaas hadden bezoek aan een abdij en kapelletje, even daarvoor, geen genade kunnen afdwingen. Met soms een stevige rugwind er een flinke vaart ingezet over meest onverhard pad, nog steeds langs dat kanaal en - omdat ik toch al doorweekt was - er maar meteen 136 km met een gemiddelde van 21 km/u uitgeperst naar Blain, hopend op droog worden eind van de dag. Gelukkig kwam dat nog uit ook! Kon op de camping mijn fiets en de tassen schoonspuiten, want alles zat dik onder de bagger. Zo erg dat zelfs mijn derailleurs helemaal ontregeld waren. Volgende dag nog maar 56 km in het zonnetje naar Nantes, dat voelt dan als een feest! Tot aan Nantes uiteindelijk 200 stuwen gepasseerd!

In de stad de route weer eens kwijt geraakt, want bordjes waren er kennelijk niet genoeg en stickers op verkeersborden zie je makkelijk over het hoofd. Bij navraag kreeg ik het advies om over de trambaan te rijden, want die lijn liep langs de camping. En dat klopte. Zeer fraaie 5 sterren camping. Hier blijf ik een paar nachten dus.

Behalve al die fiets- en routeverhalen ook veel contacten met medefietsers en locals in winkels, restaurantjes en bars (koffie). Korte gesprekjes uiteraard, maar altijd leuk. Kwam eens een Ier tegen (Tom) die erg nogal haveloos uitzag, met enorme pungel bagage; was een paar dagen fietsen. Zag er niet uit, maar vreselijk hartelijk. Of een Fransoos die in Morlaix bijna amper omhoog kwam en zich kapot zweette. Had wel met hem te doen, want behalve twee fietstassen had ie ook nog een aanhanger met 45(!) kilo bagage mee omhoog te zeulen, lopend uiteraard en dat is nog veel erger dan met het kleinste verzet fietsen. Een Deens echtpaar tipte me dat de St. Jacobsroute van Lissabon naar Santiago de Compostella prachtig is en goed te doen; en ook in de omgekeerde richting is bewegwijzerd. Laat ik die net als alternatief ook bij mij hebben!
Eh bien, ruim 2.200 km gereden en zit bijna op de helft en alles is oké.

In Nantes dus 2 dagen verbleven: mooie stad, veel kunst in galeries en op straat, veel gezellige drukke winkelstraten, terrassen en wat dies meer zij: Le Château des Ducs de Bretagne, Cathédrale, Passage  Pommeraye en een of ander theater met moderne kust, geëngageerde films, video's, ligbanken etc., Le Lieu Unic.

Tweede dag heel bijzonder, naar een soort pretpark met carrousels met fantasiedieren die aan alle kanten bewegen en rondlopende "installaties". Dat park heet “Les Machines de l'Île de Nantes” (kijk op http://www.lesmachines-nantes.fr). Een walhalla voor liefhebbers van werktuigbouw, mechanica, pneumatiek en hydrauliek.

Tot zover voor dit moment, et à bientôt maar weer. Hartelijke groet, Theo.op.de.fiets

(voor meer foto's bij dit Bericht 2, ga naar tabblad Foto's, Album 31)