Fietstocht Irún (i.p.v. Faro) - Bericht 3, vanuit Royan (22-8-2015)

Bericht 3 vanaf het fietspad – vanuit Royan – 22 augustus 2015

Vanaf Nantes volg ik nu de Velodysée route nr. 1 door eerst de Vendée en daarna de Charente-Maritime, naar Hendaye aan de Frans-Spaanse grens, geheel bewegwijzerd. Volgt ook weer de kustlijn langs de Atlantische Oceaan en de Golf van Biskaje. Maar gelukkig is ie nagenoeg vlak. Medefietsers hadden me dat al bezworen en gelijk hadden ze.

Prachtig om te doen, langs een zeer fraaie kust, rotsachtig, blauwe zee, helder blauwe lucht en een lekker zonnetje!! En giga veel gezellige plaatsen, mooie baaien en zeer toeristisch. De Côte d'Azur heeft de naam, maar hier is het net zo fraai, minder mondain. Overnachtingen in Le Bernerie-en-Retz, St.-Gilles-Croix-de-Vie, L'Aiguillon-sur-Mer, Rochefort en nu – aan het eind van weer een routeboek – Royan, na bijna 2.800 km in 27 fietsdagen. Prachtige kust, mooie plaatjes, gezellige plaatsen, door bossen, over tig boulevards gereden en door het centrum van de oesterkwekerijen (bij één daarvan – een exporteur – binnen gekeken en foto's en film gemaakt van het selecteren).

Een wel héél aparte ervaring: 40 km na Le Bernerie-en-Retz kom ik volgens de kaart bij de Passage-du-Gois. Een drukte van belang, een file van auto's, restaurants, stalletjes met prullaria en ik zie een in het water eindigende pier of zoiets. Merde, riep ik. Dacht dat ik helemaal verkeerd zat. Desgevraagd bleek dat niet het geval, ik zat op de goede weg, maar die weg staat bij hoogwater dus onder water. Wachten op laagwater! Gelukkig – wist ik veel – zou dat nog maar ruim een half duren. Had ik dat van te voren geweten dan had ik het risico van lang moeten wachten niet genomen en een andere route gekozen, want de tijdstippen van hoog- en laagwater staan uiteraard niet in mijn routeboek. Langzaam maar zeker gingen de eerste fietsers en auto's steeds een stukje verder. Ik dus ook, totdat het verantwoord was om door een kleine laag water naar de overkant van het estuarium te rijden. Veel foto's en al fietsend ook filmpjes van gemaakt. Schitterende ervaring!!

Daarna een lang en bochtig en heuvelachtig stuk door mooie bossen, met gelukkig veel schaduw, want het was inmiddels flink warm geworden. In St.-Jean-de-Monts, grote en moderne badplaats, even gepauzeerd op de boulevard en weer verder naar St.-Gilles-Croix-de Vie; prachtige kust, erg druk en toeristisch. Camping even voorbij dat stadje.

De volgende dag werd het al gauw weer erg warm en ging de route zowel door veel open land (marais = drasland, afwisselend stukken land en watertjes en kreken, zoiets als Waterland ten oosten van Amsterdam) als door de bossen, via Les Sables-d'Olonne (koffiepauze) tot aan L'Aiguillon-sur-Mer; heerlijk om zo lekker over vlak terrein en met prachtig weer te fietsen in een mooie omgeving. In die plaats een camping waar eindelijk eens goed aan fietsers was gedacht: groot terrein speciaal voor fietsers met tentjes (ik stond er echter wel in m'n eentje), houten veranda met picknicktafels, stopcontacten en waterkraan.

Na alle bossen en marais volgde een route door uitgestrekte landbouwgebieden met o.a. eindeloze net omgeploegde akkers; had ook wel weer wat. Dat gebied – voorzien van een groot aantal kanalen voor drainage, wordt ook wel “Le Nouveau Pays Bas” genoemd, mede vanwege betrokkenheid van Hollanders bij de ontwikkeling, destijds in de Middeleeuwen. En verder vlak, langs een aantal kanalen en door een mooi natuurgebied, weer een marais naar La Rochelle. Laatste stuk, na Dompierre-sur-Mer, echter pal naast een heel diep liggend Canal de Marans à La Rochelle, door een bos, over een smal en zeer hobbelig pad met ontzettend veel overhangende takken, keien, kuilen, geulen en vervelende boomwortels zowel haaks op als in de lengterichting van het pad. Vergde veel oplettendheid, stuurmanskunst en zweetdruppels! Door de inspanning vergeten een foto van te maken.

Erg leuk in La Rochelle, met een paar machtige torens als havenhoofden en gezellig met veel terrassen. Zag er ook nog een billetterie voor tochten per boot naar Fort Boyard. Daar tussen de middag voor de eerste keer tijdens de hele trip, geluncht op een terrasje bij de haven; ober ratelde maar door in onverstaanbaar Frans, gelukkig aan het tafeltje naast mij een aardig meisje dat Engels sprak en mij kon bijstaan.

Na die middagpauze langs de kust via Châtelaillon-Plage naar Rochefort; is weer een wat grotere stad, meer een echte stad i.p.v. al die vakantiepretparkachtige stadjes en dorpjes langs de kust. Meteen de volgende ochtend na vertrek vanaf de camping die stad verkend, o.a. de Ancien Corderie Royal, een soort beschermingswal met bijgebouwen. Heel fraai.

Op weg naar Royan een broodje gegeten op het strand even voorbij Ronce-les-Bain. Verwachtte een mooie plek met banken en zo, omdat dat meestal het geval is bij een Pointe ... (hier Pointe Espagnol). Jammer maar helaas, na 500 meter door het duinzand ploegen, kom ik op een volstrekt kaal en leeg strand en de zee nog ver weg ook. Toch maar m'n gat in het zand laten zakken en gegeten; heeft evengoed ook wel weer iets. En daarna met 75 km in de benen ook nog maar even een te bezoeken vuurtoren beklommen voor het mooie uitzicht over bossen, strand, oceaan en marais; 300 treden omhoog en terug! Mooi uitzicht, maar jammer dat het inmiddels geheel bewolkt was.

Na een pauzedag hier in Royan, met uiteindelijk prachtig weer en een gezellige drukte op de promenade en in het mooi aangelegde park en talrijke terrassen, maandag weer verder voor de laatste etappes tot Spanje. Eh bien, tot een volgend bericht vanaf het fietspad. Hartelijke groet, Theo.op.de.fiets.

(voor meer foto's bij dit Bericht 3, ga naar tabblad Foto's, Album 32)