Fietstocht Málaga - Bericht 2 / Van Nancy naar Le Puy-en-Velay

Beste allemaal,

Om te beginnen: heel veel dank voor de mailtjes die ik inmiddels van jullie heb ontvangen. Leuk om te ervaren dat ik met belangstelling wordt gevolgd. Geeft wel een verplichtend gevoel om het tot de beoogde bestemming af te maken (maar ik verplicht me tot niks uiteraard, er kan nog zoveel gebeuren).

Het eerste verslag was vanaf de camping in Nancy. Op dit moment zit ik op de camping (Municipal) in Le Puy-en-Velay, in het Centraal Massief, midden in de stad en met inmiddels ruim 1.500 km achter de wielen. En alles gaat nog steeds zeer naar wens. Geen lekke banden of ander materiaalpech, mooie route en meestal uitstekend weer. Zeker overdag, op twee keer na dan, in de Ardennen zoals eerder bericht en bij vertrek uit Nancy (zie hierna). 's Avonds nog wel eens een bui of zelfs noodweer gehad, maar de volgende ochtend na - soms - zware bewolking brak de zon meestal toch wel weer door. Tot vreselijk heet aan toe.

In die inmiddels voorbije dagen weer zoveel indrukken opgedaan dat ik soms al niet meer weet wat er precies is gepasseerd. Ik heb daarom voor dit verslag geen nieuwe teksten gemaakt, maar m.b.v. het nodige kopieer en plakwerk de teksten uit de mails aan het thuisfront gebruikt. Kan ik meteen de chronologie aanhouden voor degene (leuk Annemiek!) die me op de voet willen volgen via Google Maps.

Maandag 30 juli, rustdag in Nancy

In van die facebook "leuk" en "niet leuk" duimpjes:

Niet leuk, 's ochtends anderhalf stokbrood gekocht en 4 pain au chocola, kwam ik terug van het kantoortje waar ik kon mailen en de accu's opladen, hebben dikke kraaien bijna alles weggejat. Er lag nog één pain au chocola en verder alleen snippers van de papieren en plastic zakken!

Niet leuk, beide pinautomaten in Clairlieu defect en ik had nog maar 20€ cash. Intermarchee wilde geen cash geven bij extra pinnen. Camping ook niet.

Leuk, ’s middags kwam Thomas - de jongen die ik op de camping even voor Verdun ontmoette en die op weg was naar Taizé - naast me staan.

Niet leuk, gisteravond begon het al af en toe te miezeren.

Leuk, de camping was een tussenstop voor de jongens van The Cannonball Run. Ralley met auto's ouder dan 15 jaar met veel zelfsleutelwerk. Rijden van Zwolle naar Valencia. Voor het goede doel: KIKA. Ze worden elke avond getrakteerd op muziek van een goeie band met jazz en funky music. De campinggasten dus ook.

Niet leuk, het regende de hele nacht.

Dinsdag 31 juli, van Nancy naar Sanchey (Moezeldal)

Ook weer in van die facebook "leuk" en "niet leuk" duimpjes:

Niet leuk, het regende 's morgens bij vertrek nog steeds. Toch maar om zes uur opgestaan en op een droog moment gewacht om in te pakken; dat lukte, maar tent natuurlijk wel drijfnat.

Niet leuk, maar toen ik om tien voor half acht wegreed regende het weer. Geen hoosbuien maar een dikke miezerregen, met zeer laag hangende bewolking.

Leuk, de pinautomaat in Clairlieu deed het weer.

Leuk, de bakker in de Intermarchee in Clairlieu was gelukkig al open met een aparte toegangsdeur. Opnieuw stokbrood gekocht. En om acht uur daar vertrokken voor de volgende etappe.

Niet leuk, van het in het routeboek beloofde mooie uitzicht over de Moezel en de vallei was door de regen en laag hangende bewolking helemaal niets te zien!

Niet leuk, na 25,8 km (bleek later pas natuurlijk) ontdekte ik dat ik mijn km-teller was verloren. Moest gebeurd zijn bij het maken van een foto. Òf niet al te ver terug (op het smalle, onverharde fietspad langs een kanaal) òf wel ver terug (onder een viaduct).

Leuk, god zij dank niet ver terug hoeven fietsen. Hij lag een kilometer terug, met de stand 24,8 km aan de zijkant van een smal onverhard pad langs een kanaal langs de Moezel, waar ik een foto had gemaakt om een indruk te geven over wat voor paden ik word gestuurd. Net op het moment dat ik dacht op de plek te zijn waar ik die foto had genomen, viel mijn oog er gelukkig op; hij lag naast het pad net in het gras, gelukje dus.

Leuk, na opnieuw op dat 25,8 km-punt te zijn aangekomen trokken de wolken op, werd het droog en brak de zon door. Regenpak uit, maar dat hielp niet echt want ik was doorweekt onder dat pak vanwege het zweten bij het toch nog aardige hellingwerk.

Leuk, op een leuk plekje langs de Moezel, in de buurt van Tonnoy, kleren te drogen gehangen en bakkie koffie gezet, met pain au chocola die de kraaien niet uit mijn tas hadden gepikt.

Leuk, het weer bleef mooi met stapelwolken, zon en een verfrissende wind. Die laatste werd node gemist op de zeer warme dagen.

Leuk, om een uur of één lunchpauze gehouden in een kleine boomgaard bij Charmes, met mooi uitzicht op de uitlopers van de Vogezen; ik rij daar ten westen van. Tevens nog de regenkleding verder laten drogen, want je weet maar nooit of je ze die dag weer nodig hebt.

Leuk, de route was weer mooi met af en toe zicht op de verschillende deelstromen van de Moezel, met stroomversnellingen en watervallen. Zoals gezegd mooie vergezichten over de Vogezen (wat verder weg), kneuterige dorpjes met veel oude huizen. Sommige van die dorpjes worden Village de Fleurie genoemd en je ziet er dan ook mooie perkjes en bloembakken. Maar dat blijven helaas toch vlaggen op evenzoveel modderschuiten.

Leuk, bijna bij de bestemming van vandaag (Sanchey, iets ten westen van Épinal) moest ik de route verlaten. Om zeker te zijn dat ik niet verkeerd zou rijden aan een paar oude mannen op racefiets de weg gevraagd. Ze duidden me alles keurig uit en bleven me een eind voorfietsen. De rest was toen niet moeilijk meer.

Leuk, grote camping aan een meer (Lac de Bouzy), met zwembad en natuurlijk animatie en veel Nederlanders uiteraard. Na opzetten tent en te drogen hangen van alle kleren en beddengoed (klam) even wezen zwemmen.

Woensdag 1 augustus, van Sanchey naar Autet (van Moezeldal naar Saônedal)

Alles onder controle! Super mooie dag, strak blauwe hemel, beetje wind (tegen) niet al te veel hellingen, veel vlakke kms langs het Canal de l'Est, een kanaal dat Moezel en Saône verbindt c.q. parallel loopt aan de Saône, met ongelooflijk veel sluizen; niet leuk voor de plezierjachten, want dat schiet op. Helaas één keer verkeerd gereden met extra heuvels en nog erg steil ook, waar het kanaal onder de heuvel doorgaat en ik er overheen moet. Lunchen in een restaurant in Port-sur-Saône; na al 81 km, vanwege de snelle kms langs dat kanaal.

's Middags werd het bloedheet, meer dan 30 graden. De tocht bleef mooi, door weer rustige en mooie gebieden - tussen Vogezen en Bourgogne - maar door het zweten verlies je zoveel zout dat je dat haast niet krijgt aangevuld onder het rijden. In Soing-Cubry-Charentenay, een dorp ruim voor de geplande camping eten en vooral drinken (sportdrank) voor 's avonds en de volgende ochtend gekocht. Maar goed ook, want de camping vlak bij het dorp Autet was van een allereenvoudigste aard. Zoiets als een dagrecreatieterrein aan het Uitgeestermeer, maar dan aan de Saône, waar je ook je tent kon neerzetten. Sanitair was er, maar we hebben lekker gezwommen in de Saône. We, dat zijn - Ad die ik ontmoette op de camping voor Verdun - en ik; Ad was in kortere etappes zonder rustdagen doorgereden. Lekkere opfrisser dat zwemmen, na een wel erg warme en lange dag: vandaag 10 uur en een kwartier onderweg geweest!

's Avonds onweerde het vreselijk in alle omgevingen rond de camping, maar na een paar harde windvlagen en een paar spetjes bleef het hier verder droog.

Donderdag 2 augustus, van Autet naar Beaune (Bourgogne - Côte-d’Or)

's Morgens weer vroeg uit de veren en om 8 uur weg. Mooi weer, wolken trokken weg en al dik 20 graden. Dat beloofde weer een warm dagje te worden. In Gray in een bar voor een bakkie koffie zag ik in de krant dat het weer 30 graden zou worden. Maar de komende dagen iets minder heet gelukkig. De tocht voerde weer langs de oevers van de Saône (mooi) en net als gisteren ook weer veel langs kanalen naast de Saône. Veel bomen, dus koel om te fietsen, maar van de omgeving zie je dan minder helaas. Ontmoette in Lamarche een Nederlands stel dat wel gisteravond dat helse onweer had meegemaakt, maar hun Hilleberg-tent had dat goed doorstaan. Zeer aardig echtpaar dat vreselijk lange fietstochten maakt van soms maanden. Kijk maar eens op internet; met deze link http://home.planet.nl/~witha160/reizen/index.html en daarna aanklikken van “De fietsreizen van Mieke en Bart” kom je op hun site.

In Lamarche verliet de route de oevers van de Saône om landinwaarts te gaan, door doodstille bossen, langs graanvelden en velden met zonnebloemen. Door stille dorpen, met veel vervallen huizen of dichtgetimmerd of te koop of te huur. Opvallend: nogal wat auto’s met Nederlands kenteken in die kleine dorpjes; in heel Noord Frankrijk trouwens. Bij navraag bleek dat ze ofwel als vakantiewoning worden verhuurd of dat Nederlanders daar goedkoop een tweede woning kopen. De ontvolking speelt daar nogal; weinig jonge mensen en heel vaak geen winkels te zien.

Met de toffe lunchervaring van gisteren had ik gedacht dat vandaag ook zo te doen. Maar helaas nergens een restaurant te bekennen. Allemaal kleine gehuchten waar helemaal niets te krijgen viel. Duurde tot een uur of twee voordat ik bij een supermarkt kwam. Daar meteen voor ’s middags (dus late eetpauze in de bossen tussen Lamarche en Premières), morgenochtend en morgenmiddag voer ingeslagen. Voor het geval dat. Was maar goed ook, want de camping waar ik nu sta (in Vignoles een paar km voor Beaune) is ook niets te krijgen. Ook weer zo'n overnachtingscamping, vlak bij de Route du Soleil, die eind van de middag, begin van de avond vol loopt met overwegend Nederlanders en ’s morgens vroeg al weer leeg stroomt.

Vrijdag 3 augustus, van Vignoles via Beaune naar Cluny (Bourgogne)

Vandaag was een prachtige dag! Nagenoeg geen wolken en een lichte wind die goed verkoeling bracht.

Eerst van Vignoles naar Beaune en daar zo'n anderhalf uur in de rondte gereden, gekeken en foto's gemaakt. En even een bakkie in een bar. Toen ik Beaune uit reed veranderde het uitzicht totaal. Het gebied ten noorden wordt gekenmerkt door heel veel graanvelden, zonnebloemen, maïsakkers en bos, na Beaune alleen maar wijnranken op prachtig glooiende heuvels. En de fietsroute daar dwars doorheen. Door prachtig gelegen oude dorpjes zoals Pommard, Volnay, Meursault en Puligny-Montrachet.

In de routebeschrijving stond een lyrisch stuk over de witte wijn uit Meursault, dus bij binnenkomst in een bar annex restaurant daar naar gevraagd. En ja hoor die hadden ze wel. Nou die kans liet ik niet lopen en bestelde een glas à raison van € 9 per glas.

Voortreffelijk, zeker om zo'n uur of elf 's morgens.

Mijn dag kon niet meer stuk en daarom alle andere adressen met “dégustation et vente de vin” maar links en rechts laten liggen, helaas, want anders zou ik de plaats van bestemming die dag niet bereiken! Na het plaatsje Chagny hield het ineens op met fietsen door de wijnvelden en ging de route weer door de gewone landerijen. Ook mooi vanwege de mooie vergezichten hier. Helaas hier rond lunchtijd weer geen restaurantjes, dus de meegezeulde etenswaar weer midden in een doodstil bos genuttigd. Vanaf Givry ging de route nagenoeg geheel vlak over een voormalige spoorwegbedding naar Cluny, zo’n 42 km. Makkelijk fietsen en gelukkig ook met redelijk veel stukken schaduw. Op dat fietspad korte gesprekjes met een aantal fietsers, stel uit Nederland en iemand uit Duitsland.

Tegen half vijf was ik op de camping, nog geen vijf minuten van de route. En weer gebruik van het gemeentelijk zwembad compris. Ook nu weer geen dure camping. Grote, normale "eengezinsplaats" voor € 6 per nacht, incl. douchen en internetgebruik; enige nadeel is de vlaklangs lopende spoorlijn van de TGV. Anders dan in Dinant, waar de hele nacht goederentreinen langs de Maas denderden, hier geen TGV's na elf uur 's avonds.

Na opzetten van de tent alle wasgoed in de wasmachine gedaan, want dat was wel echt nodig. In het noordelijke deel van Frankrijk is het 's avonds zo vochtig dat uitgespoelde kleren de volgende ochtend niet droog zijn. Morgen op de rustdag kan het spul goed drogen tenminste. Daarna naar het centrum voor eten voor vanavond en morgen. Voor het eten even een biertje gedronken bij een fietsend echtpaar uit Deurningen bij Enschede, Joop en Wil. Joop had jaren gewerkt bij Servo (chemisch bedrijf) in Delden. Wil werkt bij Hogeschool Saxion in Enschede, bij de afdeling HEAO. Zij zijn in Spanje in Girona gestart en fietsen terug naar huis.

Zaterdag 4 augustus, rustdag - wat fietsen betreft - in Cluny

Vandaag een heerlijke rustdag gehouden. Prachtig weer, warm, maar aan het eind van de middag bewolkt met af en toe een spat regen. Weersverwachting voor morgen geeft regen. Naar het dorp gelopen. Abdij bezocht, gezellig stadje, klein, veel toeristen, lekker geluncht op een terrasje. Gezwommen in het gemeentezwembad, biertje gedronken, route voor de komende dagen bekeken. Ad, die van eerdere campings (Verdun en Autet), staat nu ook weer hier sinds vanmiddag. Ook nog een andere man gesproken, die de route doet op een ligfiets. Viel niet mee in de Ardennen en Vogezen. Route voor de komende dagen geeft weer veel klimwerk. Een dag of vier door het Centraal Massief. Na St. Ambroix wordt het weer vlakker tot aan de Pyreneeën. Spanje moet ik dus kunnen halen.

Zondag 5 augustus, van Cluny naar Roanne/Villerest (Montagnes du Beaujolais)

Vanaf Cluny gekozen voor de westelijke route over het Centraal Massief en langs de Auvergne via Le Puy-en-Velay naar Les Vans. Volgens het routeboek zwaarder, maar mooier dan de oostelijke variant. Die gaat door de Beaujolais langs Mâcon en door het dal van de Rhône, langs Lyon en door het dal van de Ardèche naar Les Vans, waar beide routes weer samenkomen.

Zaterdagavond en -nacht behoorlijk wat regen gehad, maar bij vertrek uit Cluny was het in het begin droog en zwaar bewolkt. In de loop van de ochtend werd het steeds beter. Na Cluny een stukje verkeerd gereden. Routebeschrijving in het tweede boekje is nogal anders dan in het eerste deel, waardoor ik meer moet gokken over wat precies de bedoeling is. Enige oplossing is vaak vragen of ik op de goede weg zit naar ... Temperatuur zondag was duidelijk minder dan voorgaande dagen, maar evengoed nog zo'n 22 tot 24 graden met een fris windje. Landschappelijk is de route wel aardig, niet bijzonder, slechts af en toe mooie vergezichten. Wel veel bos, weilanden, korte heuvels vooral in het begin van deze etappe. Na een klim van 8 km (van 200 naar 550 m hoogte) op de Col de la Croix d'Auterre een Nederlands stel op weg naar Nederland ontmoet en in Bois-Ste-Marie een Belgisch echtpaar. In Châteauneuf even gepauzeerd en bij de boucherie een lekker stuk paté-en-croute gehaald, wit wijntje erbij en ik kon er weer tegen. De klimmetjes die dag waren er niet al te veel in aantal, wel behoorlijk pittig maar goed te doen. Veel lange afdalingen vanaf Charlieu (fraaie abdij) naar Roanne en weer een lang stuk langs een kanaal dat parallel liep aan de Loire, met veel schaduw! Dus dat was makkelijk. De camping in Roanne bleek helaas te zijn opgeheven, had ik desgevraagd inmiddels onderweg te horen gekregen, dus moest ik toch nog van de route af en een stuk zuidelijker, naar Villerest aan een stuwmeer. Stond gelukkig goed aangegeven met borden. Na weer 102 km ’s middags om vijf voor vier gearriveerd.

Tent opgezet in het zonnetje en kleren te drogen gehangen, toen het langzaam dicht trok met zware donkere wolken. Toen ik nog eens goed naar mijn plekje keek zag ik pas dat bij hevige regen er een water-/modderstroom vanaf de hoger gelegen terrassen precies onder mijn tent zou lopen. Hoopte er maar het beste van. Toen ik op het campingterras een biertje dronk, met twee heel aardige Nederlandse mannen, barste er een verschrikkelijke hoosbui los, met knallend onweer en enorme rukwinden. In afwachting van het voorbijtrekken met hen nog wat biertjes gedronken, een Ricaardje erbij en gezellig gepraat over fietsen, fietstochten, politiek en met z'n drieën pizza gegeten. En toevallig de halve finales (of series?) van de 100 meter met o.a. Usain Bolt gezien.

Om een uur of tien was het bijna droog, dus te bed. De tent stond nog overeind en zowaar geen last gehad van de waterstromen. 's Nachts nog wat nadruppelen en 's morgens zag ik dat er enorme ladingen grind vanaf de paden in het toiletgebouw waren gespoeld.

Maandag 6 augustus, van Villerest naar Le Brugeron (Loiredal - Massif Central)

Begin van de dag was het nog steeds zwaar bewolkt en ook nu kwam de zon wat later toch tevoorschijn. Wel met steeds veel stapelwolken en een frisse wind. Dit stuk van de route bleek de moeite van het vele klimmen eigenlijk niet waard. De loftuitingen in het routeboek kon ik niet onderschrijven. Deden die andere twee mannen anders (beter?): zij gebruikten de routebeschrijving als uitgangspunt en variëren er zelf wat omheen om de ergste stijgingen door bosgebieden te vermijden.

Vanaf Villerest gelukkig de route in Roanne snel gevonden en de stad uit. Voor vandaag stond er een zwaardere rit op het programma en dat bleek zo. Veel lang klimwerk over weer doodstille wegen, met o.a. een helling van ruim 18 km lang, ondermeer langs de Barrage du Rouchain (mooi) naar het hoogste punt, La Croix Trévingt op bijna 900 m hoogte. Na nog wat klimmen en steile afdaling naar St. Just-en-Chevalet (koffiepauze) en lunchen (in m’n eentje in een totaal uitgestorven restaurantje in Les Salles) nog een stevige klim van zo’n 10 km na het plaatsje Noirétable. En tenslotte een lange afdaling naar Le Brugeron.

Uiteindelijk exact om vier uur en na 93 km aangekomen op Camping La Cube, even voorbij Le Brugeron. Wordt gerund door een Nederlands echtpaar, Marcel en Marion Winterdijk. Zeer rustige camping met loslopende kippen, geiten en honden. Kampeerders zijn bijna uitsluitend Nederlanders, meest met kleine kinderen. Ik had erop gerekend in Le Brugeron eten te kunnen kopen voor vanavond en morgenochtend, maar de alimentation was dicht op maandag. Kreeg ik van Marion een halve baguette cereal voor morgenochtend en zou ze een pizza maken voor vanavond met een glas rode wijn erbij. Heerlijk, maar na 2 dagen pizza hoef ik voorlopig dus geen pizza's meer. Toch maar eerder proviand inslaan voortaan.

Morgen naar Le Puy-en-Velay, volgens het routeboek een mooie stad, met ook nogal wat bezienswaardigheden en ook in diverse stadjes onderweg. Behalve de af te leggen 114 km dus ook de nodige tijd nemen om die te bekijken. Wordt een lange dag en in Le Puy neem ik daarom weer een rustdag.

Dinsdag 7 augustus, van Le Brugeron naar Le Puy-en-Velay (Auvergne - Massif Central)

Na een inspannende dag door/over het Centraal Massief, oostkant van de Auvergne, Le Puy-en-Velay bereikt. Redelijk vroeg ook nog gezien de zwaarte van de beklimmingen en de bezienswaardigheden onderweg. Aangekomen om kwart voor vijf, na 105 km.

Eindelijk gisteravond geen regen. Wel een koude nacht want ik zit hier wel op 800 m hoogte; vanmorgen vertrok ik met 12 graden. Het was al meteen raak: na anderhalve km dalen een forse klim van 5 km naar St. Pierre, met koude benen dus. Daarna een afdaling van 27 km volgens het routeboek maar dat bleek maar 17 km te zijn. Scheelde mij trouwens ook op de totaalafstand vandaag. Na die daling in Ambert koffie gedronken en een colaatje voor de komende helling omhoog. Bij de fietsenmaker even mijn slot laten vastzetten, want een boutje was er uitgetrild en de andere hing op half zeven; die boutjes had ik dus toevallig niet bij me. In Doré L'Eglise (even brood eten, pain au chocola, koffie en cola in de bar) begon het echte werk, een klim van 12,5 km van 600 naar 1.100 m hoogte, eerst geleidelijk, daarna zwaar naar La Chaise Dieu. Hoe kom je er op om daar zo'n helletocht naar toe te leiden. Gelukkig ging het goed, in de allerkleinste versnelling (je vordert dan maar 30 cm per trapbeweging, dus kun je nagaan!!).

Halverwege even opgefrist in een beek met glashelder water. Boven aangekomen een biertje als beloning en wachten tot de kerk annex abdij om half twee zou opengaan. Zeer oude meuk, vervallen, alleen bijzonder vanwege z'n geschiedenis. In de kerk liep ook een andere Nederlander met hetzelfde routeboek op z'n fietstas. Fietst met vrouw en twee dochters (pittig hoor!) en zij staan nu tegenover me op de camping.

Na La Chaise Dieu veel valsplat met lichte hellingen op en af en daarna weer een forse daling. In St. Paulien even gepauzeerd bij de supermarkt voor koolhydraten voor het laatste stuk en een oude Romeinse kerk. Bij Paulignac een geweldige forticatie hoog op een heuvel, zeer fraai gezicht. Daarna nog een knaller van een helling naar Le Puy-en-Velay. Mooi uitzicht over de stad met werkelijk te gekke bouwsels (een kerk en een Mariabeeld) op hoog boven de stad uittorenende rotsen. Camping ligt aan de route en het is er helemaal vol. Voor fietsers nog wel plaats; zijn er veel van. Om kwart voor vijf arrivé na weer 105 km. En totaal nu 1.533 km gereden.

Woensdag 8 augustus, rustdag in Le Puy-en-Velay

Koude nacht. Op een gegeven moment mijn sokken en hardloopbroek er bij aangetrokken! 's Morgens zelfs mist op de camping en stervens koud. Later werd het prachtig weer zonder een wolkje aan de hemel. Na ontbijt naar de stad. Ziet er fraai uit, veel oude gebouwen uit de 10e t/m 13e eeuw, waaronder de kerk waarvan ik een foto stuurde (kapel op de Roche de St. Michel d'Aiguilhe) en ook nog een foeilelijk roze Mariabeeld (in de steigers). Wel even de 280 treden naar die kerk op die rots op- en afgelopen. Voelt zwaarder dan al het hellingen fietsen! Hopelijk heb ik er morgen geen last van.

Verder nog wat rondgewandeld, kerken, klooster, pleintjes, oude straatjes en wat dies meer zij bekeken, lekker gegeten tussen de middag en nu de route voor morgen goed bekijken. Wordt zo te zien zwaarder dan die van de afgelopen dagen. Misschien wel eerder een camping opzoeken, want het wordt ook nog warmer de komende dagen.

Nou lui, jullie zijn weer bijgepraat en rest mij niets anders dan "à bientôt et au revoir”.

Groeten, Theo